تفاوت بین منبع یابی و تدارکات چیست؟

تفاوت بین منبع یابی و تدارکات چیست؟

با قضاوت بر اساس معنی ظاهری آنها ، می توان فکر کرد که منبع یابی و تدارکات مفاهیم مترادف برای تهیه منابع یک سازمان هستند؛ اما نه!


بیشتر بخوانید

منظور از منبع یابی چیست؟

Sourcing یک بخش خاص تحت یک چرخه تهیه است که به شناسایی ، ارزیابی و انتخاب تأمین کنندگان یا فروشندگان برای به دست آوردن کالا ، خدمات یا مواد اولیه مورد نیاز برای فعالیت های یک تجارت اشاره دارد. این یک گام مهم در چرخه تدارکات است و کیفیت ، هزینه و در دسترس بودن کالاها یا خدمات خریداری شده را به طور قابل توجهی تعیین می کند. با انجام این کار ، منابع زنجیره تأمین سازمان را حفظ می کند و تضمین می کند که این سازمان همیشه به ابزارهایی که برای ارائه اهداف خود نیاز دارد دسترسی دارد.

تدارکات چیست؟

از طرف دیگر ، تدارکات کل فرآیند به دست آوردن کالاها ، خدمات یا کار از منابع خارجی را شامل می شود. این کار شامل شناسایی نیازها ، منابع ، مذاکره ، خرید ، دریافت و بازرسی کالا ، صورتحساب ، پرداخت و مدیریت تأمین کننده است.

تفاوت های کلیدی بین منبع یابی و تدارکات 

منبع یابیهمه چیز را در بر میگیرد، از یافتن تأمین کنندگان ، بررسی و پیمانکاری آنها گرفته و حفظ زنجیره ای سالم از فروشندگان برای تأمین نیازهای سازمانی.
تدارکات شامل تهیه کالاها و خدمات مورد نیاز سازمان است.
منبع یابی بر روی کسانی که لوازم را امکان پذیر می کند متمرکز است.
تدارکات بر آنچه از منابع استفاده می شود متمرکز است.
تدارکات منابع مربوط به ساخت و مدیریت زنجیره های تأمین از زنجیره های تأمین برای اطمینان از جریان مداوم ورودی ها و منابع به سازمان است.
منبع یابی مدیریت زنجیره های عرضه را ایجاد می کند و گزینه های دیگری را برای مقاومت ایجاد می کند.
تدارکات در درجه اول مربوط به دویدن زنجیره های عرضه از قبل ایجاد شده است.